پنجشنبه، شهریور ۱۹، ۱۳۸۸

برگ...

تمام هستي ام را برگي کن!
بر درختي بياويز!
خودت باد شو!
بر من بوز!
به زمينم بيانداز!


خدا که شدي و از من گذر کردي ...
خيالم راحت مي شود
جاي پاي تو، مرا
و همه هستي مرا
تقديس مي کند!


هیچ نظری موجود نیست: