در گذشته نمره 20 مثل جواهر ارزش داشت. و راحت و آسان به دانش آموزان داده نمی شد. کسانی که این نمره را دریافت می کردند حقیقتا بیش از این نمره معلومات داشتند و به راستی شایسته این افتخار عظیم بودند. همه شاگردان قدیمی می دانند که انشای کمتر از 10 خط را هیچ معلمی نمره قبولی نمی داد و محصلینی بودند که از این درس تجدید و یا رد می شدند.
یک بار در یکی از دبیرستان های تهران هنگام برگزاری امتحانات سال آخر دبیرستان به عنوان موضوع انشا این مطلب داده شد که "شجاعت یعنی چه؟"
محصلی در قبال این موضوع فقط نوشته بود: "شجاعت یعنی این" و برگه ی خود را سفید به ممتحن تحویل داده بود و رفته یود!
اما برگه ی آن جوان دست به دست دبیران گشته بود و همه به اتفاق و بدون استثنا به ورقه سفید او نمره 20 دادند.
چه خوب گفته اند که: "کم گوی و گزیده گوی چون در"
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر